Gereç ve Yöntem: Bu kesitsel çalışmaya, göz hastalıkları kliniğine çeşitli nedenlerle başvuran 40 ile 80 yaş arası 60 olgu alındı. Otuz korneal arkusu olan ve 30 korneal arkusu olmayan hastanın oküler ve sistemik muayeneleri yapıldı. Oküler muayenede, hastaların sağ gözlerinin santral kornea kalınlığı (SKK), göz içi basıncı (GİB), kornea eğrilik yarıçapı (KEY), ön kamara derinliği (ÖKD), lens kalınlığı (LK) ve aksiyel uzunlukları (AU) ölçüldü. Sistemik parametre olarak lipid profili, HbA1c, açlık kan şekeri ve beden kitle indeksi araştırıldı. Korneal arkus, yarık lamba biomikroskobik muayenesinde limbustan Vogt kuşağı denilen şeffaf bir alanla ayrılan kornea periferindeki sarı veya gri-beyaz renkteki opasite olarak tanımlandı.

Bulgular: Otuz korneal arkusu olan ve 30 korneal arkusu olmayan olgunun sağ gözleri incelendi. Yaş, cinsiyet ve diğer faktörler standardize edildiğinde, korneal arkusu olan hastaların GİB'ları daha yüksek (15.9±2.3 ve 14.4±2.5 mmHg, p:0.018), SKK'ları daha ince (528.5 ve 544.5 μm, p:0.003) ve LK'ları daha kalın bulundu (4.7 ve 4.3 mm, p<0.001). Sistemik faktörlerden LDL seviyesi, arkusu olan grupta daha yüksek bulundu (ortalama sırasıyla; 135.3, 117.2, p:0.048).

Sonuç: Korneal arkus yüksek GİB, düşük SKK, yüksek LK ve yüksek LDL seviyeleri ile ilişkiliydi. Korneal arkus hastalarının glokoma daha yatkın bireyler olabileceği düşünüldü. Glokom ile korneal arkus arasındaki ilişkiyi ortaya koyabilmek için daha geniş vaka serilerine ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler : Santral kornea kalınlığı, göz içi basıncı, kornea eğrilik yarıçapı, lens kalınlığı