Türkçe Özet Özet PDF Benzer Makaleler Yazara Mail Gönder

¹Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları, Eskişehir, Doç. Dr.
²Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları, Eskişehir, Prof. Dr. Amaç: İntravitreal triamsinolon asetonid (İVTA) tedavisinden sonra arka subkapsüler katarakt gelişimi sıklığını ve bu tür katarakt gelişimine etkili olan faktörleri değerlendirmek amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya çeşitli nedenelerle 4 mg intravitreal İVTA enjeksiyonu yapılan 135 hastanın 173 gözü alındı. Arka subkapsüler katarakt gelişimi ile cinsiyet, yaş, göz içi basıncının (GİB) yüksekliği, diyabetin varlığı ve enjeksiyondan sonra geçen süre arasındaki ilişki araştırıldı.
Bulgular: Hastaların 74'ü kadın, 61'i erkekti. Yaş ortalaması 61.7±10.32 yıl (22-83) idi. İVTA enjeksiyonu endikasyonları; diyabetik makula ödemi (115 göz), yaşa bağlı makula dejenerasyonunun PDT ile kombine tedavisi (33 göz), retinal ven tıkanıklığına bağlı makula ödemi (santral ve dal, 19 göz), üveitik makula ödemi (5 göz) ve makroanevrizmaya bağlı makula ödemi (1 göz) idi. Takip süresi ortalama 15.4±8.5 ay (4-36 ay arası) idi. Arka subkapsüler katarakt gelişimi, diyabetik hastalarda (%28.6), diyabetik olmayanlara göre (%13.7) anlamlı derecede daha fazlaydı ( p<0.05). Takip süresi 12 ay ve üzerinde olanlardaki katarakt gelişimi (%30.4), 11 ay ve altı olanlardakine göre (%11.4) belirgin derecede fazlaydı (p<0.01). İVTA enjeksiyonundan sonra %24.2 oranında antiglokomatöz tedavi gerektiren GİB yüksekliği görüldü. Yaş, cinsiyet ve GİB artışının katarakt gelişimi ile ilişkisi saptanmadı.
Sonuç: İVTA tedavisinden sonra özellikle 12 aydan sonra arka subkapsüler katarakt gelişim sıklığı artmaktadır. Ayrıca diyabet, arka subkapsüler katarakt gelişimi bakımından bir risk faktörü olarak görülmektedir. Anahtar Kelimeler : İntravitreal triamsinolon, makula ödemi, arka subkapsüler katarakt